نام کتاب : تفسير نمونه ط-دار الكتب الاسلاميه نویسنده : مكارم شيرازى، ناصر جلد : 5 صفحه : 239
در حالى كه تو گناه مىكنى، از مجازات او بترس، كه اين مقدمه مجازات
است".
در كتاب تلخيص الاقوال از امام حسن عسكرى ع چنين نقل شده، كه قنبر غلام امير
مؤمنان را پيش حجاج آوردند حجاج پرسيد تو چكار براى على ابن ابى طالب ع مىكردى،
گفت وسايل وضوى او را فراهم مىساختم! پرسيد هنگامى كه از وضو فارغ مىشد چه
مىگفت؟، گفت اين آيه را مىخواند،"
فَلَمَّا نَسُوا ما ذُكِّرُوا بِهِ فَتَحْنا عَلَيْهِمْ أَبْوابَ كُلِّ شَيْءٍ" و تا آخر آيه را تلاوت كرد، حجاج گفت گمان مىكنم
اين آيه را بر ما تطبيق مىكرد، قنبر با شجاعت گفت آرى! (نور الثقلين جلد 1- صفحه
18).
3- در اين آيات مىخوانيم كه منظور از بسيارى از حوادث رنجآور ايجاد حالت
توجه و بيدارى است، و اين يكى از فلسفههاى" آفات و بلاها" است كه در
بحث توحيد از آن سخن گفتهايم [1]، ولى شايان توجه اينكه اين موضوع را اولا با كلمه"
لعل" (شايد) ذكر مىكند، بخاطر اينكه وجود بلاها به تنهايى كافى براى بيدارى
نيست، بلكه زمينهاى است براى دلهايى كه آمادگى دارند (در سابق نيز گفتهايم"
لعل" در كلام خدا معمولا در مواردى استعمال مىشود، كه پاى شرايط ديگرى نيز
در ميان باشد).
ديگر اينكه در اينجا كلمه" تضرع" بكار برده شده، كه در اصل به معنى
ورود شير به پستان و خضوع و تسليم آن در برابر دوشنده است، سپس به معنى تسليم
آميخته با تواضع و خضوع آمده است! يعنى اين حوادث دردناك را بخاطر آن ايجاد
مىكرديم، كه آنها از مركب غرور و سركشى و خود خواهى فرود آيند، و در برابر حق
تسليم شوند.
4- جالب اينكه در پايان آيه، خداوند جمله" الْحَمْدُ لِلَّهِ رَبِّ الْعالَمِينَ" را مىگويد، و اين نشانه آن است كه قطع ريشه ظلم و
فساد و نابود شدن نسلى
[1] به كتاب آفريدگار جهان و كتاب در
جستجوى خدا مراجعه شود.
نام کتاب : تفسير نمونه ط-دار الكتب الاسلاميه نویسنده : مكارم شيرازى، ناصر جلد : 5 صفحه : 239