فَفَتَقْناهُما":" آيا كافران نمى‌دانند آسمان و زمين به هم پيوسته بودند و ما آنها را از هم جدا كرديم".

نكته ديگرى كه نبايد از آن غفلت كرد اين است كه: در ميان صفات خدا در اينجا تنها روى اطعام بندگان و روزى دادن آنها تكيه شده است اين تعبير شايد به خاطر آن است كه بيشتر وابستگيها در زندگى مادى بشر بر اثر همين نياز مادى است، همين به اصطلاح" خوردن يك لقمه نان" است كه افراد را به خضوع در برابر اربابان زر و زور واميدارد، و گاهى تا سر حد پرستش در مقابل آنها كرنش مى‌كنند، قرآن در عبارت بالا مى‌گويد: روزى شما به دست اوست نه به دست اين گونه افراد و نه به دست" بتها"، صاحبان زر و زور خود نيازمندند و احتياج به اطعام دارند تنها خدا است كه اطعام مى‌كند و نياز به اطعام ندارد.

در آيات ديگر قرآن نيز مى‌بينيم روى مسئله مالكيت خداوند و رازقيت او و فرستادن باران و پرورش گياهان تكيه شده است تا فكر وابستگى به مخلوقات را از مغز افراد بشر به كلى خارج كند.

سپس براى پاسخ گفتن به پيشنهاد كسانى كه از او دعوت مى‌كردند به آئين شرك، بپيوندد مى‌گويد: علاوه بر اينكه عقل به من فرمان مى‌دهد كه تنها تكيه بر كسى كنم كه آفريننده آسمان و زمين مى‌باشد وحى الهى نيز به من دستور داده است كه نخستين مسلمان باشم و به هيچوجه در صف مشركان قرار نگيرم (قُلْ إِنِّي أُمِرْتُ أَنْ أَكُونَ أَوَّلَ مَنْ أَسْلَمَ وَ لا تَكُونَنَّ مِنَ الْمُشْرِكِينَ‌) [1] شك نيست كه قبل از پيامبر اسلام نيز پيامبران ديگر و امت صالح آنها مسلمان‌

[1]- جمله" إِنِّي أُمِرْتُ ..." از قبيل خطاب غير مستقيم است و جمله" وَ لا تَكُونَنَ‌ ..." خطاب مستقيم شايد اين تفاوت به خاطر آن باشد كه: بيزارى و دورى از شرك از نخستين مسلمان بودن به درجات مهمتر است لذا مسئله دورى از شرك به صورت خطاب مستقيم و با" نون تاكيد ثقيله" بيان شده است.