نام کتاب : تفسير نمونه ط-دار الكتب الاسلاميه نویسنده : مكارم شيرازى، ناصر جلد : 5 صفحه : 134
تفسير:
بيزارى
مسيح از شرك پيروانش
اين آيات
پيرامون گفتگوى خداوند با حضرت مسيح ع در روز رستاخيز بحث مىكند، به دليل اينكه
در چند آيه بعد مىخوانيم: هذا يَوْمُ يَنْفَعُ
الصَّادِقِينَ صِدْقُهُمْ:" امروز روزى است كه راستگويى
راستگويان به آنها سود مىدهد" و مسلما منظور از آن روز قيامت است.
به علاوه
جمله فَلَمَّا تَوَفَّيْتَنِي كُنْتَ أَنْتَ الرَّقِيبَ عَلَيْهِمْ
دليل ديگرى بر اين است كه اين گفتگو بعد از دوران نبوت مسيح ع واقع شده است و شروع
آيه با جمله" قال" كه براى زمان ماضى است مشكلى ايجاد نمىكند، زيرا در
قرآن بسيار ديده مىشود كه مسائل مربوط به قيامت به صورت زمان ماضى ذكر شده و اين
اشاره به قطعى بودن قيامت است، يعنى وقوع آن در آينده چنان مسلم است كه گويى در
گذشته واقع شده، و با صيغه فعل ماضى از آن ياد مىشود.
به هر حال
آيه نخست مىگويد: خداوند در روز قيامت به عيسى مىگويد:" آيا تو به مردم
گفتى كه من و مادرم را علاوه بر خداوند معبود خويش قرار دهيد، و پرستش كنيد؟"
(وَ إِذْ قالَ اللَّهُ يا عِيسَى ابْنَ مَرْيَمَ أَ أَنْتَ قُلْتَ
لِلنَّاسِ اتَّخِذُونِي وَ أُمِّي إِلهَيْنِ مِنْ دُونِ اللَّهِ).
شك نيست كه مسيح
ع چنين چيزى را نگفته است و تنها دعوت به توحيد و عبادت خدا نموده، ولى منظور از
اين استفهام اقرار گرفتن از او در برابر امتش، و بيان محكوميت آنها است.
مسيح ع با
نهايت احترام در برابر اين سؤال چند جمله در پاسخ مىگويد:
1- نخست زبان
به تسبيح خداوند از هر گونه شريك و شبيه گشوده و مىگويد:
نام کتاب : تفسير نمونه ط-دار الكتب الاسلاميه نویسنده : مكارم شيرازى، ناصر جلد : 5 صفحه : 134