" اقوام گذشته به اين جهت هلاك و نابود گشتند كه مرتكب گناهان مى‌شدند و دانشمندانشان سكوت مى‌كردند، و نهى از منكر نمى‌نمودند، در اين هنگام بلاها و كيفرهاى الهى بر آنها فرود مى‌آمد، پس شما اى مردم! امر به معروف كنيد و نهى از منكر نمائيد، تا به سرنوشت آنها دچار نشويد" [1] و همين مضمون در نهج البلاغه در اواخر خطبه قاصعه (خطبه 192) نيز آمده است:

" فان اللَّه سبحانه لم يلعن القرن الماضى بين ايديكم الا لتركهم الامر بالمعروف و النهى عن المنكر فلعن السفهاء لركوب المعاصى و الحكماء لترك التناهى‌

"" خداوند متعال مردم قرون پيشين را از رحمت خود دور نساخت مگر بخاطر اينكه امر به معروف و نهى از منكر را ترك گفتند، عوام را به خاطر ارتكاب گناه و دانشمندان را به خاطر ترك نهى از منكر مورد لعن خود قرار داد و از رحمت خويش دور ساخت".

قابل توجه اينكه درباره توده مردم در آيه سابق تعبير به يفعلون شده و در اين آيه در مورد دانشمندان تعبير به يصنعون و مى‌دانيم كه" يصنعون" از ماده" صنع" به معنى كارهايى است كه از روى دقت و مهارت انجام مى‌گيرد ولى" يعملون" از ماده" عمل" به هر گونه كار گفته مى‌شود اگر چه دقتى در آن نباشد و اين خود متضمن مذمت بيشترى است زيرا اگر مردم نادان و عوام كارهاى بدى انجام مى‌دهند، قسمتى از آن به خاطر نادانى و بى‌اطلاعى است، ولى دانشمندى كه وظيفه خود را عمل نكند حساب شده، آگاهانه و ماهرانه مرتكب خلاف شده است، و به همين دليل مجازات عالم از جاهل سنگينتر و سخت‌تر است!.

[1] تفسير نور الثقلين جلد اول صفحه 649.