نام کتاب : تفسير نمونه ط-دار الكتب الاسلاميه نویسنده : مكارم شيرازى، ناصر جلد : 4 صفحه : 393
و مقرراتى است كه در كتب فقهى آمده است زيرا اين حكم اختصاصى به بنى اسرائيل
نداشته، در اسلام نيز نظير آن وجود دارد چنان كه در آيه قصاص در سوره بقره آيه 178
ذكر شد).
اين آيه به تبعيضهاى ناروايى كه در آن عصر وجود داشت پايان مىدهد، و به طورى
كه از بعضى تفاسير استفاده ميشود، در ميان دو طايفه يهود مدينه در آن عصر نابرابرى
عجيبى وجود داشت: اگر فردى از طايفه" بنى النضير" فردى از طايفه"
بنى قريظه" را مىكشت قصاص نمىشد، ولى به عكس اگر كسى از طايفه" بنى
قريظه" فردى از طايفه" بنى النضير" را به قتل مىرساند، كشته
مىشد، هنگامى كه اسلام به مدينه آمد، بنى قريظه در اين باره از پيامبر ص سؤال
كردند، پيامبر ص فرمود خونها با هم فرق ندارد، طايفه بنى النضير زبان به اعتراض
گشودند كه مقام ما را پائين آوردى، آيه فوق نازل شد و به آنها اعلام كرد كه نه
تنها در اسلام، در آئين يهود نيز اين قانون بطور مساوى وجود داشته است [1] ولى براى آنكه
اين توهم پيش نيايد كه خداوند قصاص كردن را الزامى شمرده و دعوت به مقابله به مثل
نموده است، به دنبال اين حكم ميفرمايد:
" اگر كسى از حق خود بگذرد و عفو و بخشش كند، كفارهاى براى گناهان او
محسوب ميشود، و به همان نسبت كه گذشت به خرج داده خداوند از او گذشت ميكند".
[2] بسيارى از مفسران احتمال ديگرى در
تفسير آيه نيز دادهاند و آن اينكه ضمير" له" به شخص جانى برگردد و معنى
جمله چنين مىشود:" كسى كه از حق خود بگذرد، باعث بر طرف شدن قصاص از جانى
مىگردد و كفارهاى در برابر عمل او محسوب مىشود" ولى ظاهر آيه همان است كه
در بالا ذكر شد.
نام کتاب : تفسير نمونه ط-دار الكتب الاسلاميه نویسنده : مكارم شيرازى، ناصر جلد : 4 صفحه : 393