نبوده و در اقوام پيشين هم حرام بوده است، اگر چه در تورات تحريف يافته كنونى تحريم آن مخصوص به برادران دينى شمرده شده است‌ [1] در آخرين آيه از آيات سه‌گانه فوق به واقعيت مهمى اشاره شده كه قرآن كرارا به آن تكيه كرده است و آن اينكه مذمت و نكوهش قرآن از يهود به هيچوجه جنبه مبارزه نژادى وظائفى ندارد، اسلام هيچ نژادى را به عنوان" نژاد" مذمت نميكند بلكه نكوهشها و حملات آن تنها متوجه آلودگان و منحرفان است، لذا در اين آيه افراد با ايمان و پاكدامن يهود را استثناء كرده، و مورد ستايش قرار داده و پاداش بزرگى به آنها نويد ميدهد، و ميگويد:" ولى آن دسته از يهود كه در علم و دانش راسخند و ايمان به خدا دارند به آنچه بر تو نازل شده و آنچه بر پيامبران پيشين نازل گرديده ايمان مى‌آورند ما بزودى پاداش بزرگى به آنها خواهيم داد".

(لكِنِ الرَّاسِخُونَ فِي الْعِلْمِ مِنْهُمْ وَ الْمُؤْمِنُونَ يُؤْمِنُونَ بِما أُنْزِلَ إِلَيْكَ وَ ما أُنْزِلَ مِنْ قَبْلِكَ وَ الْمُقِيمِينَ الصَّلاةَ وَ الْمُؤْتُونَ الزَّكاةَ وَ الْمُؤْمِنُونَ بِاللَّهِ وَ الْيَوْمِ الْآخِرِ أُولئِكَ سَنُؤْتِيهِمْ أَجْراً عَظِيماً) [2] بهمين دليل مى‌بينيم كه جمعى از بزرگان يهود به هنگام ظهور پيامبر اسلام ص و مشاهده دلائل حقانيت او به اسلام گرويدند و با جان و دل از آن حمايت كردند و مورد احترام پيامبر ص و ساير مسلمانان بودند.

[1] تورات سفر تثنيه فصل 23 جمله‌هاى 19 و 20.

[2] در باره معنى‌ الرَّاسِخُونَ فِي الْعِلْمِ‌ در جلد دوم تفسير نمونه صفحه 325 و 326 توضيحات بيشترى داده شده است.