خوردند و با دادن هفتاد كشته، و هفتاد اسير به مكه مراجعت كردند، ابو سفيان به مردم مكه اخطار كرد نگذارند زنان بر كشته‌هاى بدر گريه كنند، زيرا اشك چشم، اندوه را از بين مى‌برد، و عداوت و دشمنى را نسبت به محمد از قلبهاى آنان زايل مى‌كند، ابو سفيان خود عهد كرده بود ما دام كه از قاتلان جنگ بدر انتقام نگيرد، با همسر خود همبستر نشود! به هر حال طايفه قريش با هر وسيله‌اى كه در اختيار داشتند، مردم را به- جنگ با مسلمانان تحريك مى‌كردند و فرياد" انتقام، انتقام" در شهر مكه طنين‌انداز بود.

در سال سوم هجرت، قريش به عزم جنگ با پيامبر، با سه هزار سوار و دو هزار پياده، با تجهيزات كافى از مكه خارج شدند، و براى اينكه در ميدان جنگ بيشتر استقامت كنند، بت‌هاى بزرگ و زنان خود را نيز با خود حركت دادند.

گزارش به موقع عباس‌

عباس عموى پيامبر هنوز اسلام نياورده بود، و در ميان قريش به كيش و آئين آنان باقى بود، ولى از آنجا كه به برادرزاده خود، زياد علاقمند بود، هنگامى كه ديد لشكر نيرومند قريش به قصد جنگ با پيامبر از مكه بيرون آمد، بى درنگ نامه‌اى نوشت، و به وسيله مردى از قبيله" بنى غفار" به مدينه فرستاد.

پيك عباس به سرعت بسوى مدينه روان شد، هنگامى كه پيامبر از جريان مطلع شد با" سعد بن ابى" ملاقات كرد و گزارش عباس را به او رساند، و حتى المقدور سعى مى‌شد اين موضوع مدتى پنهان بماند.

پيغمبر (ص) با مسلمانان مشورت مى‌كند

در همان روز كه نامه عباس به پيامبر ص رسيده بود، چند نفر از مسلمانان‌