و مى‌توانند پاكدامن زندگى كنند اگر مرتكب عمل منافى عفت شدند همانند زنان آزاد مجازات مى‌شوند اما مجازات آنها نصف مجازات زنان آزاد است.

ذلِكَ لِمَنْ خَشِيَ الْعَنَتَ مِنْكُمْ‌" عنت" (بر وزن سند) در اصل به معنى بازشكستن استخوانى است، كه قبلا شكسته شده، يعنى پس از بهبودى و التيام مجددا بر اثر حادثه‌اى بشكند، بديهى است اين نوع شكستگى بسيار دردناك و رنج‌آور است، و به همين دليل" عنت" در مشكلات طاقت‌فرسا و كارهاى رنج‌آور استعمال شده است.

قرآن مجيد در جمله بالا مى‌گويد:" اين ازدواج با كنيزان براى كسانى است كه از نظر غريزه جنسى شديدا در فشار قرار گرفته‌اند. و قادر به ازدواج با زنان آزاد نيستند، بنا بر اين براى غير آنها مجاز نيست.

فلسفه اين حكم ممكن است اين باشد، كه كنيزان مخصوصا در آن زمان در شرائط تربيتى نامطلوبى به بار مى‌آمدند و طبعا داراى كمبودهايى از نظر" اخلاقى" و" روانى" و" عاطفى" بوده‌اند، و مسلما فرزندانى كه ثمره ازدواج با آنها بود، رنگ اخلاقى مادر را كم و بيش داشت، و به همين جهت اسلام طرح دقيقى براى آزادى تدريجى بردگان تنظيم كرده است تا به اين سرنوشت گرفتار نشوند، و ضمنا به خود بردگان امكان داده شود، تا با يكديگر ازدواج كنند. البته اين موضوع منافات با آن ندارد كه بعضى از كنيزان وضع استثنايى خاصى از نظر اخلاقى و تربيتى داشته باشند، زيرا آنچه در بالا اشاره شد مربوط به وضع اكثريت آنها بوده است و اگر مى‌بينيم مادر بعضى از بزرگان اسلام كنيز بوده‌اند از همين نظر است ولى بايد توجه داشت كه آنچه در مورد كنيزان در غير مورد ضرورت ممنوع است ازدواج با آنهاست نه آميزش جنسى از راه مالكيت.

وَ أَنْ تَصْبِرُوا خَيْرٌ لَكُمْ‌" خوددارى كردن از ازدواج با كنيزان تا آنجا كه توانايى داشته باشيد و دامان شما آلوده گناه نگردد، به سود شما است".