" و مسلما آخرت و دنيا همه از آن ما است" (وَ إِنَّ لَنا لَلْآخِرَةَ وَ الْأُولى‌) [1] هيچ نيازى به ايمان و طاعت شما نداريم، نه اطاعت شما به سودى مى‌رساند، و نه معصيت شما زيانى، و تمام اين برنامه‌ها به سود شما و براى خود شما است.

مطابق اين تفسير هدايت در اينجا به معنى" ارائه طريق" است، اين احتمال نيز دارد كه هدف از اين دو آيه تشويق مؤمنان سخاوتمند و تاكيد بر اين مطلب باشد كه ما آنها را مشمول هدايت بيشتر خواهيم ساخت، و در اين جهان و جهان ديگر راه را بر آنها آسان مى‌كنيم، و چون دنيا و آخرت از آن ما است بر انجام اين امر قادريم.

درست است كه دنيا از نظر زمان بر آخرت مقدم است، ولى از نظر اهميت و هدف نهايى مقصود اصلى آخرت است، و به همين دليل مقدم داشته شده است.

" تلظى" از ماده" لظى" (بر وزن قضا) به معنى شعله خالص است، و مى‌دانيم شعله‌هاى خالص و خالى از هر گونه دود گرما و حرارت بيشترى دارد، و گاه واژه" لظى" به خود جهنم نيز اطلاق شده است‌ [2]

[1]" لام" در" للآخرة" و همچنين در" للهدى" (آيه قبل) ظاهرا لام تاكيد است كه در اينجا بر سر" اسم ان" آمده، هر چند غالبا بر سر خبر مى‌آيد اين به خاطر آن است كه طبق تصريح بعضى از كتب ادبى هر وقت خبر ان مقدم شود لام بر سر اسم مى‌آيد.

[2]" تلظى" در اصل" تتلظى" بوده كه يكى از دو" تا" براى تخفيف افتاده است.