ترجمه:

12- مسلما هدايت كردن بر ما است.

13- و دنيا و آخرت از آن ما است.

14- و من شما را از آتشى كه زبانه مى‌كشد بيم مى‌دهم.

15- كسى جز بدبخت‌ترين مردم وارد آن نمى‌شود.

16- همان كس كه آيات (خدا را) تكذيب كرد و به آن پشت نمود.

17- و به زودى با تقواترين مردم از آن دور داشته مى‌شود.

18- همان كس كه مال خود را (در راه خدا) مى‌بخشد تا تزكيه نفس كند.

19- و هيچكس را نزد او حق نعمتى نيست تا بخواهد (به وسيله اين انفاق) او را جزا دهد.

20- بلكه تنها هدفش جلب رضاى پروردگار بزرگ او است.

21- و به زودى راضى و خشنود مى‌شود.

تفسير: انفاق و دورى از آتش دوزخ‌

در تعقيب آيات گذشته كه مردم را به دو گروه مؤمن سخاوتمند و گروه بى ايمان بخيل تقسيم كرده، و سرنوشت هر كدام را بيان مى‌نمود در آيات مورد بحث نخست به سراغ اين مطلب مى‌رود كه كار ما هدايت است نه اجبار و الزام، اين وظيفه شما است كه تصميم بگيريد و مرد راه باشيد، بعلاوه پيمودن اين راه به سود خود شما است، و هيچ نيازى ما به آن نداريم.

مى‌فرمايد:" مسلما هدايت كردن بر عهده ما است" (إِنَّ عَلَيْنا لَلْهُدى‌).

چه هدايت از طريق تكوين (فطرت و عقل) و چه از طريق تشريع (كتاب و سنت) ما آنچه در اين زمينه لازم بوده گفته‌ايم و حق آن را ادا كرده‌ايم.