تفسير: بريده باد دست ابو لهب!

همانگونه كه در شان نزول سوره گفتيم اين سوره در حقيقت پاسخى است به سخنان زشت" ابو لهب" عموى پيغمبر اكرم ص و فرزند عبد المطلب كه از دشمنان سرسخت اسلام بود و به هنگام شنيدن دعوت آشكار و عمومى پيغمبر اكرم ص و انذار او نسبت به عذاب الهى گفت:" زيان و هلاكت بر تو باد، آيا براى همين حرفها ما را فرا خواندى"؟! قرآن مجيد در پاسخ اين مرد بد زبان مى‌فرمايد:" بريده باد هر دو دست ابو لهب، يا مرگ و خسران بر او باد" (تَبَّتْ يَدا أَبِي لَهَبٍ وَ تَبَ‌).

" تب" و" تباب" (بر وزن خراب) به گفته" راغب" در" مفردات" به معنى زيان مستمر و مداوم است، ولى" طبرسى" در" مجمع البيان" مى‌گويد:

به معنى زيانى است كه منتهى به هلاكت مى‌شود.

بعضى از ارباب لغت نيز آن را به معنى" قطع كردن" تفسير كرده‌اند، و اين شايد به خاطر آن است كه زيان مستمر و منتهى به هلاكت طبعا سبب قطع و بريدگى مى‌شود، و از مجموع اين معانى همان استفاده مى‌شود كه در معنى آيه گفته‌ايم.

البته اين هلاكت و خسران مى‌تواند جنبه دنيوى داشته باشد، يا معنوى و اخروى، و يا هر دو.

در اينجا اين سؤال پيش مى‌آيد كه چگونه قرآن مجيد بر خلاف روش و سيره خود در اينجا نام شخصى را برده، و با اين شدت او را مورد حمله قرار داده است؟!