نام کتاب : تفسير نمونه ط-دار الكتب الاسلاميه نویسنده : مكارم شيرازى، ناصر جلد : 27 صفحه : 316
نيست بلكه نام بخش فوق العاده سوزانى از آن است [1] فهم اين معنى كه آتش به جاى سوزاندن، اعضا را
درهم بشكند شايد در گذشته مشكل بود، ولى امروز كه مساله شدت تاثير امواج انفجار بر
همه ما واضح شده كه چگونه ممكن است امواج ناشى از يك انفجار مهيب نه تنها انسانها
بلكه ميلههاى محكم آهن و ستونهاى عظيم ساختمانها را درهم بشكند مطلب عجيبى نيست.
تعبير به" نار اللَّه" (آتش الهى) دليل بر عظمت آن است و تعبير
به" موقدة" دليل بر فروزان بودن هميشگى آن است.
عجيب اينكه اين آتش بر خلاف تمام آتشهاى دنيا كه نخست پوست را مىسوزاند و سپس
به داخل نفوذ مىكند، اول بر دلها شراره مىزند، و درون را مىسوزاند، نخست قلب
را، و بعد مغز و استخوان را، و سپس به خارج سرايت مىكند.
اين چه آتشى است كه اولين جرقههايش بر دل آدمى ظاهر مىشود؟ اين چه آتشى است
كه درون را قبل از برون مىسوزاند؟ همه چيز قيامت عجيب است و با اين جهان تفاوت
بسيار دارد، حتى درگيرى آتش سوزانش!.
چرا چنين نباشد؟ در حالى كه قلبهاى آنها كانون كفر و كبر و غرور بود و مركز حب
دنيا و ثروت و مال.
چرا آتش قهر و غضب الهى قبل از هر چيز بر قلوب آنها مسلط نشود در حالى كه آنها
دل مؤمنان را در اين دنيا با سخريهها و عيبجويى و غيبت و تحقير سوزاندند، عدالت
الهى ايجاب مىكند كه آنها كيفرى همانند اعمالشان را ببينند.