ترجمه:

بنام خداوند بخشنده مهربان 1- هنگامى كه زمين شديدا به لرزه در آيد.

2- و زمين بارهاى سنگينش را خارج سازد! 3- و انسان مى‌گويد زمين را چه مى‌شود (كه اينگونه مى‌لرزد)؟

4- در آن روز زمين تمام خبرهاى خود را بازگو مى‌كند.

5- چرا كه پروردگارت به او وحى كرده است.

6- در آن روز مردم به صورت گروه‌هاى مختلف از قبرها خارج مى‌شوند تا اعمالشان به آنها نشان داده شود.

7- پس هر كس به اندازه سنگينى ذره‌اى كار خير انجام داده آن را مى‌بيند.

8- و هر كس به اندازه ذره‌اى كار بد كرده آن را مى‌بيند.

تفسير: آن روز كه انسان تمام اعمالش را مى‌بيند!

همانگونه كه در بيان محتواى سوره اشاره شد آغاز اين سوره همراه است با بيان بعضى از حوادث هول‌انگيز و وحشتناك پايان اين جهان و شروع رستاخيز.

نخست مى‌فرمايد:" هنگامى كه زمين شديدا به لرزه در آيد" (إِذا زُلْزِلَتِ الْأَرْضُ زِلْزالَها) [1]

[1]" اذا" در اينجا شرطيه است، و در اينكه جزاى شرط چيست؟ احتمالات متعددى داده‌اند، بعضى جزاى آن را" يَوْمَئِذٍ تُحَدِّثُ أَخْبارَها" مى‌دانند، بعضى‌ يَوْمَئِذٍ يَصْدُرُ النَّاسُ أَشْتاتاً و بعضى جزا را محذوف دانسته‌اند، به اين ترتيب كه مردم سؤال مى‌كردند متى الساعة (قيامت كى واقع مى‌شود؟) در جواب فرمود: هنگامى كه آن زلزله عظيم واقع شود يعنى در آن زمان قيامت رخ مى‌دهد.