" سمك" (بر وزن سقف) در اصل به معنى ارتفاع و بلندى است و به معنى سقف نيز آمده در تفسير كبير فخر رازى آمده است كه بلندى چيزى را هر گاه از سمت بالا به پائين اندازه‌گيرى كنند عمق ناميده مى‌شود و هر گاه از سمت پائين به بالا اندازه‌گيرى كنند سمك ناميده مى‌شود [1]" سواها" از ماده تسويه به معنى تنظيم و موزون ساختن چيزى است و اشاره به نظم دقيقى است كه بر تمام كرات آسمانى حكم‌فرما است و اگر منظور از سمك سقف باشد اشاره به قشر عظيمى از هوا است كه همچون سقف محفوظ و محكمى گرداگرد زمين را گرفته و آن را از هجوم سنگهاى پراكنده آسمانى و اشعه‌هاى مرگبار كيهانى حفظ مى‌كند.

بعضى تعبير فوق را اشاره به كروى بودن آسمانى كه گرداگرد زمين را گرفته است مى‌دانند چرا كه تسويه اشاره‌اى است به فاصله مساوى اجزاى اين سقف نسبت به مركز اصلى يعنى زمين و اين بدون كرويت ممكن نيست.

اين احتمال نيز وجود دارد كه آيه هم اشاره به ارتفاع آسمان و فاصله بسيار زياد و سرسام‌آور كرات آسمانى از ما بوده باشد و هم اشاره به سقف محفوظ اطراف زمين.

به هر حال اين آيه شبيه چيزى است كه در سوره مؤمن آيه 57 آمده است.

لَخَلْقُ السَّماواتِ وَ الْأَرْضِ أَكْبَرُ مِنْ خَلْقِ النَّاسِ وَ لكِنَّ أَكْثَرَ النَّاسِ لا يَعْلَمُونَ‌.

" آفرينش آسمانها و زمين از آفرينش انسانها مهمتر است ولى اكثر مردم (غافل و بى‌خبر) نمى‌دانند.

[1] تفسير فخر رازى جلد 31- صفحه 46.