كوه‌هايى كه ريشه‌هاى آن به يكديگر متصل است، و همچون حلقه‌هاى زره گرداگرد زمين را فرا گرفته، و لرزشهاى ناشى از مواد مذاب درونى، و جزر و مد ناشى از جاذبه‌هاى ماه و خورشيد را به حد اقل مى‌رساند.

كوه‌هايى كه پناهگاه مطمئن است و سپرى است در مقابل طوفانها كه اگر نبودند كره زمين تبديل به بيابانى مى‌شد غير قابل زندگى.

و بالآخره كوه‌هايى كه آب‌ها را در خود حفظ مى‌كند و تدريجا به سوى سرزمينهاى تشنه روان مى‌سازد، و در دامنه‌هاى خود نشاط حيات و سرسبزى و خرمى و طراوت مى‌آفريند و شايد به خاطر همين جهات است كه در آيات ديگر قرآن كوه‌ها به عنوان ميخها و اوتاد زمين معرفى شده.

اصولا كوه‌ها مظهر ابهت و عظمت و صلابت، و همه جا مايه خير و بركت است، و شايد به همين دليل انسان در دل كوه‌ها انديشه بيدارترى مى‌يابد، و بى‌جهت نيست كه پيغمبر اكرم ص قبل از بعثتش مدتها به عبادت در" جبل النور" و" غار حرا" مشغول بود.

" نصبت" از ماده" نصب" به معنى ثابت قرار دادن است، و ممكن است اين تعبير ضمنا اشاره‌اى به كيفيت خلقت كوه‌ها در آغاز آفرينش نيز بوده باشد، همان چيزى كه علم امروز پرده از آن برداشته، و پيدايش كوه‌ها را به عوامل متعددى نسبت مى‌دهد، و انواع و اقسامى براى آن قائل است:

كوه‌هايى كه بر اثر چين‌خوردگى زمين پيدا شده.

كوه‌هايى كه از آتشفشانها به وجود آمده.

كوه‌هايى كه نتيجه آبرفتهاى ناشى از باران است.

و كوه‌هايى كه در دل درياها تكوين مى‌يابد و مجموعه‌اى است از رسوبات دريا و باقى مانده حيوانات آن (مانند كوه‌ها و جزائر مرجانى).

آرى هر كدام از اين كوه‌ها، تكوين آنها، و آثار و بركات آنها درخور