نبردند و" عامِلَةٌ ناصِبَةٌ" بودند، بهشتيان نتائج تلاش و كوشش خود را به احسن وجه مى‌بينند و كاملا راضى و خشنودند.

تلاشهايى كه در پرتو لطف خدا به اضعاف مضاعف، گاه ده برابر، و گاه هفتصد برابر، و گاه بيشتر، رشد و نمو يافته، و گاهى با آن جزاى بى‌حساب را خريدارى كرده‌اند:" إِنَّما يُوَفَّى الصَّابِرُونَ أَجْرَهُمْ بِغَيْرِ حِسابٍ‌" (زمر- 10).

واژه" عالية" ممكن است اشاره به" علو مكانى" باشد، يعنى آنها در طبقات عالى بهشتند، و يا" علو مقامى" و هر دو احتمال را مفسران گفته‌اند، ولى تفسير دوم مناسبتر به نظر مى‌رسد، هر چند جمع ميان دو معنى نيز ممكن است.

و چه آرام‌بخش است محيطى كه از همه اين سخنان پاك باشد، و اگر درست بينديشيم قسمت عمده ناراحتيهاى زندگى دنيا از شنيدن اينگونه سخنان است كه آرامش روح و جان و نظامات اجتماعى را برهم مى‌زند و آتش فتنه‌ها را

[1]" لاغية" گرچه اسم فاعل است، ولى در اينگونه موارد به معنى چيزى است كه توأم با" لغو" باشد لذا آن را به" ذات لغو" تفسير كرده‌اند.