13- در آن تختهاى زيباى بلند است.

14- و قدحهايى كه در كنار اين چشمه‌ها نهاده.

15- و بالشها و پشتيهاى صف داده شده.

16- و فرشهاى فاخر گسترده!

تفسير: دورنمايى از نعمتهاى روحپرور بهشتى‌

به دنبال توصيفى كه در آيات گذشته از حال مجرمان و بدكاران در جهان ديگر و عذابهاى دوزخى آمده، در اين آيات به شرح حال مؤمنان نيكوكار، و توصيف نعمتهاى بى‌نظير بهشتى مى‌پردازد، تا" قهر" را با" مهر" بياميزد، و" انذار" را با" بشارت" همراه سازد.

مى‌فرمايد:" چهره‌هايى در آن روز شاداب و با طراوت و غرق در سرور است" (وُجُوهٌ يَوْمَئِذٍ ناعِمَةٌ).

به عكس چهره بدكاران كه در آيات قبل به آن اشاره شده بود كه غرق ذلت و اندوه است.

" ناعمة" از ماده" نعمة" در اينجا اشاره به چهره‌هايى است كه غرق نعمت شده و تر و تازه و شاداب و مسرور و نورانى است، همانگونه كه در آيه 24 سوره مطففين آمده است كه در توصيف بهشتيان مى‌فرمايد: تَعْرِفُ فِي وُجُوهِهِمْ نَضْرَةَ النَّعِيمِ‌:" در چهره‌هاى آنها طراوت و خرمى نعمت را مشاهده مى‌كنى".

به عكس دوزخيان كه از تلاش و كوشش خود جز خستگى و رنج بهره‌اى‌