سرانجام پاك مى‌شوند و از دوزخ آزاد مى‌گردند نه كافرانى كه مخلد در آتشند [1]

" آنها در آنجا نه چيز خنكى مى‌چشند كه گرماى وحشتناك دوزخ را فرو نشاند و نه نوشيدنى گوارايى كه عطش شديد آنها را تسكين بخشد" (لا يَذُوقُونَ فِيها بَرْداً وَ لا شَراباً).

و جز سايه دودهاى غليظ و داغ و خفقان آور آتش كه در آيه 43 سوره واقعه آمده است"" وَ ظِلٍّ مِنْ يَحْمُومٍ‌".

" حميم" به معنى آب بسيار داغ و" غساق" به معنى چرك و خونى است كه از زخم جارى مى‌شود، و بعضى آن را به معنى مايعات بد بو تفسير كرده‌اند.

اين در حالى است كه بهشتيان از چشمه‌هاى گواراى شراب طهور به وسيله پروردگارشان سيراب مى‌شوند" وَ سَقاهُمْ رَبُّهُمْ شَراباً طَهُوراً" (دهر- 21) و نوشيدنيهايى در ظرفهاى زيباى بهشتى است كه مهر بر آن نهاده شده، مهرى كه از مشك است" خِتامُهُ مِسْكٌ‌" (مطففين- 26) ببين تفاوت ره از كجاست تا به كجا؟

[1]" تفسير نور الثقلين" جلد 5 صفحه 494 حديث 23 و صفحه 495 حديث 26.