زحل كه گرداگرد آن را گرفته از عجيب‌ترين پديده‌هاى آسمانى است كه دانشمندان فلكى در باره آن نظرات گوناگونى دارند، و هنوز هم پديده‌اى اسرارآميز است.

بعضى معتقدند" زحل" ده قمر دارد كه هشت عدد آن را مى‌توان با دوربينهاى معمولى نجومى مشاهده كرد، و دو عدد ديگر تنها با دوربين‌هاى بسيار عظيم قابل رؤيت است‌ [1] البته اين اسرار در آن روز كه قرآن نازل شد بر كسى روشن نبود، بعدها با گذشت قرنها آشكار گشت.

اما به هر حال تفسير نجم ثاقب به خصوص ستاره" زحل" ممكن است از قبيل بيان يك مصداق روشن باشد، و منافاتى با تفسير آن به ديگر ستارگان بلند و درخشان آسمان ندارد، ولى مى‌دانيم تفسير مصداقى در روايات ما بسيار است.

در آيه 10 سوره صافات مى‌خوانيم! إِلَّا مَنْ خَطِفَ الْخَطْفَةَ فَأَتْبَعَهُ شِهابٌ ثاقِبٌ‌:" مگر كسى كه در لحظه‌اى كوتاه براى استراق سمع به آسمان نزديك شود كه" شهاب ثاقب" او را تعقيب مى‌كند" در اين آيه" شهاب" توصيف به" ثاقب" شده است، و از آنجا كه اين پديده آسمانى از عجائب عالم آفرينش است ممكن است يكى از تفسيرهاى آيه مورد بحث باشد.

شان نزولى كه در بعضى از كتب تفسير براى آيه فوق آمده نيز اين معنى را تاييد مى‌كند [2]

[1] همان مدرك.

[2]" روح البيان" جلد 10 صفحه 397.