ترجمه:

بنام خداوند بخشنده مهربان 1- در آن هنگام كه آسمان (كرات آسمانى) شكافته شود.

2- و تسليم فرمان پروردگارش شود، و سزاوار است چنين باشد.

3- و در آن هنگام كه زمين گسترده شود.

4- و آنچه در درون دارد بيرون افكنده و خالى شود.

5- و تسليم فرمان پروردگارش گردد، و شايسته است كه چنين باشد.

6- اى انسان! تو با تلاش و رنج به سوى پروردگارت مى‌روى و او را ملاقات خواهى كرد.

7- اما كسى كه نامه اعمالش به دست راستش داده شده.

8- به زودى حساب آسانى براى او مى‌شود.

9- و خوشحال به اهل و خانواده‌اش بازمى‌گردد.

تفسير: تلاشى پر رنج به سوى كمال مطلق‌

همانگونه كه در شرح محتواى سوره گفتيم در آغاز اين سوره نيز اشاره به حوادث عظيم و عجيب پايان جهان اشاره شده مى‌فرمايد:

" در آن هنگام كه آسمان شكافته شود" (و اجرام و كرات آسمانى متلاشى گردد، و نظام كواكب برهم خورد) (إِذَا السَّماءُ انْشَقَّتْ‌) [1] نظير آنچه در سوره" انفطار" آمده كه مى‌فرمايد: إِذَا السَّماءُ انْفَطَرَتْ وَ إِذَا الْكَواكِبُ انْتَثَرَتْ‌:" در آن زمان كه آسمان (و كرات آسمانى) شكافته و ستارگان پراكنده شوند و فرو ريزند" (انفطار 1 و 2).

[1]" اذا" حرف شرط است و جزاى آن محذوف مى‌باشد، و در تقدير چنين است‌ إِذَا السَّماءُ انْشَقَّتْ‌ ... لاقى الانسان ربه فحاسبه و جازاه.