گذارده، و بعد از او جريان خود را طى مى‌كند، و سنت هدايتگرى كه آن را به وجود آورده، و بعد از مرگ او به آن عمل مى‌شود، و فرزند صالحى كه براى او استغفار مى‌كند" [1] در روايت ديگرى اين امور شش چيز شمرده شده كه به حال مؤمنان بعد از موتشان مفيد است: فرزند صالح، قرآنى كه آن را تلاوت مى‌كند، چاهى كه حفر كرده، درختى كه غرس نموده، تهيه آب، و سنت حسنه‌اى كه بعد از او باقى مى‌ماند و مورد توجه قرار مى‌گيرد [2] در بعضى از روايات روى علم و دانشى كه از انسان در ميان مردم نيز مى‌ماند تكيه شده است‌ [3] مخصوصا در مورد سنت نيك و بد روايات متعددى داريم كه به مردم هشدار مى‌دهد، مراقب باشند كه بر اثر اعمال آنها چگونه سنتى در ميان مردم باقى مى‌ماند.

مرحوم طبرسى در ذيل آيات مورد بحث حديثى به اين مضمون نقل مى‌كند كه روزى شخصى در محضر پيامبر ص برخاست و از مردم تقاضاى كمك كرد، همگى خاموش شدند، در اين موقع يكى از اصحاب چيزى به سائل داد، بقيه نيز از او پيروى كرده و به مرد فقير كمك مى‌كردند، پيغمبر ص فرمود:

من استن خيرا فاستن به فله اجره، و مثل اجور من اتبعه، غير منتقص من اجورهم، و من استن شرا فاستن به فعليه وزره، و مثل اوزار من اتبعه غير منتقص من اوزارهم:

" كسى كه سنت نيكى بگذارد و ديگران به او اقتدا كنند پاداش خود را دارد، و همانند پاداش كسانى كه از او پيروى كرده‌اند،

[1]" بحار الانوار" جلد 71 صفحه 257.

[2] همان مدرك.

[3]" منية المريد" صفحه 11.