مكين مطاع ثم امين، فما كانت قوتك؟ و ما كانت امانتك؟:

" چه خوب خداوند تو را ستوده است كه فرموده: صاحب قدرت است، و در نزد خداوند صاحب عرش قرب و مقام دارد و در آنجا فرمانروا است و امين، نمونه‌اى از قدرت و امانت خود را بيان كن! جبرئيل در پاسخ عرض كرد: اما نمونه قوت من اينكه مامور نابودى شهرهاى قوم لوط شدم، و آن چهار شهر بود، در هر شهر چهارصد هزار مرد جنگجو وجود داشت، به جز فرزندان آنها، من اين شهرها را از بين برداشتم و به آسمان بردم تا آنجا كه فرشتگان آسمان صداى حيوانات آنها را شنيدند، سپس به زمين آوردم، و زير و رو كردم! و اما نمونه امانت من اين است كه هيچ دستورى به من داده نشده كه از آن دستور كمترين تخطى كرده باشم" [1]

" مصاحب شما ديوانه نيست" (وَ ما صاحِبُكُمْ بِمَجْنُونٍ).

تعبير به" صاحب" كه به معنى ملازم و رفيق و همنشين است، علاوه بر اينكه از مقام تواضع پيامبر نسبت به همه مردم حكايت مى‌كند، كه او هرگز قصد برترى جويى نداشت، اشاره به اين است كه او ساليان دراز در ميان شما زندگى كرده، و همنشين با افراد شما بوده است، و او را به عقل و درايت و امانت شناخته‌ايد، چگونه نسبت جنون به او مى‌دهيد؟! جز اينكه او بعد از بعثت، تعليماتى با خود آورده كه با تعصبها و تقليدهاى كوركورانه و هوا و هوسهاى شما سازگار نيست،

[1]" مجمع البيان" جلد 10 صفحه 446- همين مضمون در تفسير" الدر المنثور" ذيل آيات مورد بحث نيز آمده است.