نه تنها زمينهاى هموار همچون فرش گسترده‌اى است، بلكه كوه‌ها به خاطر دره و شكافهايى كه در لابلاى آن وجود دارد و قابل عبور است نيز بساط گسترده‌اى مى‌باشد،" هدف اين است كه از راههاى وسيع و دره‌هايى كه در اين زمين قرار دارد بگذريد و به هر نقطه‌اى كه مى‌خواهيد برويد" (لِتَسْلُكُوا مِنْها سُبُلًا فِجاجاً).

" فجاج" (بر وزن مزاج) جمع" فج" (بر وزن حج) به معنى دره‌اى است كه در ميان دو كوه قرار دارد، و به جاده‌هاى وسيع نيز گفته مى‌شود [1] به اين ترتيب" نوح" در اين قسمت از سخنان خود گاه به نشانه‌هاى خدا در آسمانها و كواكب آسمانى اشاره مى‌كند، و گاه به نعمتهاى گوناگون او در كره زمين، و گاه به ساختمان خود انسان و مساله حيات و زندگى او كه هم دليلى است براى شناخت خداوند و هم اثبات مساله معاد.

ولى نه آن انذارهاى نخستين و نه بشارتها و تشويقها و نه استدلالات منطقى هيچيك در دل سياه اين قوم لجوج اثر نگذاشت، هم چنان به مخالفت و كفر ادامه دادند و از قبول حق استنكاف جستند كه در آيات بعد سر انجام اين خيره سرى را خواهيم ديد.

[1]" مفردات"" راغب" ماده" فج".