1- تمام اين قسمتهاى پنجگانه اشاره به" بادها و طوفانها" است، كه
نقش مؤثرى در بسيارى از مسائل جهان طبيعت دارند، بنا بر اين مفهوم آيات چنين
مىشود: سوگند به بادهايى كه پشت سر هم مىوزند.
و سوگند به طوفانهايى كه شديدا حركت مىكنند.
و قسم به آنها كه ابرها را مىگسترانند و قطرات حياتبخش باران را از لابلاى
آنها روانه سرزمينهاى خشك مىكنند.
و سوگند به آنها كه ابرها را بعد از ريزش باران پراكنده مىسازند.
و قسم به اين بادها كه با اين برنامه انسانها را به ياد خدا مىاندازند.
(بعضى نيز" فَالْعاصِفاتِ عَصْفاً" را اشاره به طوفانهاى عذاب كه نقطه مقابل بادهاى حياتبخش است
دانستهاند كه آن هم به نوبه خود مايه تذكر و بيدارى است).
2- تمام اين سوگندها اشاره به" فرشتگان آسمان" است، يعنى قسم به
فرشتگانى كه پى در پى به سوى انبياء فرستاده مىشوند (يا فرشتگانى كه با
برنامههاى شناخته شده و معروف فرستاده مىشوند.
و قسم به آنها كه همچون طوفان با سرعت تمام به دنبال ماموريت خود مىروند.
[1] محل اعراب" عُذْراً أَوْ نُذْراً" نصب به خاطر مفعول لاجله است و بعضى آن را حال دانستهاند.
نام کتاب : تفسير نمونه ط-دار الكتب الاسلاميه نویسنده : مكارم شيرازى، ناصر جلد : 25 صفحه : 397