نام کتاب : تفسير نمونه ط-دار الكتب الاسلاميه نویسنده : مكارم شيرازى، ناصر جلد : 25 صفحه : 365
و مانندى در دنيا ندارد، ولى خداوند آن را با نامى كه براى ما شناخته شده است
نام مىبرد، مثلا از شراب طهورى نام مىبرد كه با" زنجبيل" ممزوج است
اين ماده معطرى بود كه عرب به آن علاقه داشت [1]
***
در آيه بعد به توضيح قسمتى از چگونگى
پذيرايى از اين ميهمانان بهشتى خدا وسائل پذيرايى آنها، و پذيرايى كنندگان
مىپردازد و مىفرمايد:" در گرداگرد آنها ظرفهايى از نقره و قدحهايى بلورين
مىگردانند" (وَ يُطافُ عَلَيْهِمْ
بِآنِيَةٍ مِنْ فِضَّةٍ وَ أَكْوابٍ كانَتْ قَوارِيرَا).
***
" ظرفهاى بلورينى از نقره! كه آن را به اندازه لازم آماده
كردهاند" (قَوارِيرَا مِنْ فِضَّةٍ قَدَّرُوها
تَقْدِيراً).
در اين ظرفها انواع غذاهاى بهشتى، و در آن قدحهاى بلورين انواع نوشيدنيهاى لذت
بخش و نشاط آفرين، به مقدارى كه مىخواهند و علاقه دارند موجود است، و خدمتكاران
بهشتى پيوسته گرد آنها دور مىزنند و به آنها عرضه مىكنند.
" آنية" جمع" اناء" به معنى هر گونه ظرف است، و"
اكواب" جمع" كوب" (بر وزن خوب) به معنى ظرف آب است كه دسته نداشته
باشد كه گاه از آن تعبير به" قدح" مىشود.
" قوارير" جمع" قاروره" به معنى ظرف بلورين و شيشهاى
است.
عجب اينكه مىفرمايد: ظرفهاى بلورين بهشتى از نقره ساخته شده! در حالى كه در
عالم دنيا چنين ظرفى مطلقا وجود ندارد، و ظرفهاى بلورين را