و در خانه آخرت، مرگ است" [1] آرى توجه آن اثر عميقى در شكستن شهوات، و پايان دادن به آرزوهاى دور و دراز، و زدودن زنگار غفلت از آئينه دل دارد، لذا در حديثى از امام صادق ع مى‌خوانيم:

ذكر الموت يميت الشهوات فى النفس و يقلع منابت الغفلة، و يقوى القلب بمواعد اللَّه و يرق الطبع، و يكسر اعلام الهوى، و يطفئ نار الحرص، و يحقر الدنيا، و هو معنى ما قال النبى (ص) فكر ساعة خير من عبادة سنة

: ياد مرگ شهوتهاى سركش را در درون آدمى مى‌ميراند، و ريشه‌هاى غفلت را از دل بر مى‌كند، قلب را به وعده‌هاى الهى نيرو مى‌بخشد، و به طبع آدمى نرمى و لطافت مى‌دهد، نشانه‌هاى هوا پرستى را در هم مى‌شكند، آتش حرص را خاموش مى‌كند. و دنيا را در نظر انسان كوچك مى‌كند، و اين است معنى سخنى كه پيغمبر ص فرموده: يك ساعت فكر كردن از يك سال عبادت بهتر است"! [2] البته منظور بيان يكى از مصداقهاى روشن تفكر است نه اينكه موضوع تفكر منحصر به آن بوده باشد.

در اين باره بحث ديگرى در جلد 22 صفحه 235 (ذيل آيه 19 سوره ق) گذشت.

[1]" شرح نهج ابن ابى الحديد" ج 20 صفحه 345.

[2]" بحار الانوار" جلد 6 صفحه 133.