ديگرى يكسان باشد، يا به تعبير ديگر خطوط ظريف و پيچيده‌اى كه بر سر انگشتان هر انسانى نقش است معرف شخص او است، و لذا در عصر ما مساله" انگشت‌نگارى" به صورت علمى در آمده، و به وسيله آن بسيارى از مجرمان شناخته شده، و جرمها كشف گرديده است، همين قدر كافى است كه مثلا يك سارق هنگامى كه وارد اتاق يا منزلى مى‌شود دست خود را بر دستگيره در، يا شيشه اطاق يا قفل و صندوق بگذارد و اثر خطوط انگشتانش روى آن بماند، فورا از آن نمونه بردارى كرده، با سوابقى كه از سارقان و مجرمان دارند مطابقه نموده و مجرم را پيدا مى‌كنند.

چنين نيست كه انسان در قدرت خداوند بر جمع استخوانها و زنده كردن مردگان ترديد داشته باشد، بلكه هدفش از انكار اين است كه ما دام العمر گناه كند" (بَلْ يُرِيدُ الْإِنْسانُ لِيَفْجُرَ أَمامَهُ‌).

او مى‌خواهد از طريق انكار معاد، كسب آزادى براى هر گونه هوسرانى و ظلم و بيدارگرى و گناه بنمايد، هم و جدان خود را از اين طريق اشباع كاذب كند، و هم در برابر خلق خدا مسئوليتى براى خود قائل نباشد، چرا كه ايمان به معاد و رستاخيز و دادگاه عدل خدا سد عظيمى است در مقابل هر گونه عصيان و گناه، او مى‌خواهد اين لجام را بر گيرد و اين سد را در هم بشكند و آزادانه هر عملى را خواست انجام دهد.

اين منحصر به زمانهاى گذشته نبوده است، امروز هم يكى از علل گرايش به ماديگرى و انكار مبدء و معاد، كسب آزادى براى" فجور" و گريز از مسئوليتها، و شكستن هر گونه قانون الهى است، و گرنه دلائل مبدء