شب نيز گرچه آرام‌بخش است و خاموش، و هنگام راز و نياز عاشقان حق، اما اين شب تاريك آن زمان جالب است كه پشت كند و رو به صبح روشنى پيش رود و آخر سحرگاه باشد، و طلوع صبح كه پايانگر شب تاريك است از همه زيباتر و دل‌انگيزتر است كه هر انسانى را به وجد و نشاط مى‌آورد و غرق در نور و صفا مى‌كند.

اين سوگندهاى سه گانه در ضمن تناسبى با نور هدايت" قرآن" و پشت كردن ظلمات" شرك" و بت‌پرستى و دميدن سپيده صبحگاهان" توحيد" دارد.

[1]" كبر" جمع" كبرى" به معنى بزرگ است، بعضى گفته‌اند: منظور اين است كه سقر يكى از طبقات بزرگ دوزخ مى‌باشد، ولى اين تفسير با آنچه قبلا به آن اشاره كرديم و از آيات استفاده مى‌شود سازگار نيست.

[2]" نذيرا" حال است براى ضمير در" انها" كه به" سقر" بازمى‌گردد و بعضى آن را" تميز" گرفته‌اند، و اين در صورتى است كه" نذير" معنى مصدرى داشته باشد و به معنى" انذار" بيايد، ولى احتمال اول صحيحتر به نظر مى‌رسد.