اين آيات سوگندهاى متعددى ياد كرده و بر مساله قيامت و رستاخيز و دوزخ و عذاب آن تاكيد مى‌نمايد.

مى‌فرمايد:" چنين نيست كه آنها تصور مى‌كنند، سوگند به ماه" (كَلَّا وَ الْقَمَرِ).

" كلا" حرف" ردع" است، و معمولا براى نفى سخنانى كه طرف قبلا ذكر كرده مى‌باشد، و گاهى نيز براى نفى سخنان بعد است، و در اينجا به قرينه آيات گذشته پندار مشركان را كه منكر دوزخ و عذاب آن بودند، و عدد فرشتگان خازن جهنم را به باد سخريه مى‌گرفتند، نفى مى‌كند.

ذكر سوگند به" ماه" به خاطر آن است كه يكى از آيات بزرگ الهى است، هم از نظر خلقت، و هم گردش منظم، و هم نور و زيبايى، و هم تغييرات تدريجى كه خود تقويم زنده‌اى براى مشخص ساختن روزها است.

[1]" اسفر" از ماده" سفر" (بر وزن فقر) به معنى باز كردن پوشش و كشف حجاب، و لذا به زنان بى‌حجاب" سافرات" گفته مى‌شود، و اين تعبير در مورد طلوع صبح مشتمل بر يك نوع تشبيه زيبا و جالب است.