كنيد، و نماز را بر پا داريد و زكات ادا كنيد، و به خدا قرض الحسنه دهيد، (در راه او انفاق نمائيد) و (بدانيد) آنچه را از كارهاى خير براى خود از پيش مى‌فرستيد نزد خدا به بهترين وجه و بزرگترين پاداش خواهيد يافت، و از خدا آمرزش بطلبيد كه خداوند غفور و رحيم است.

تفسير هر چه براى شما امكان دارد قرآن بخوانيد

اين آيه كه طولانى‌ترين آيات اين سوره است مشتمل بر مسائل بسيارى است كه محتواى آيات گذشته را تكميل مى‌كند.

در اينكه اين آيه ناسخ دستور آيات آغاز اين سوره است، يا توضيح و تفسيرى براى آن، و همچنين در اينكه آيا اين آيه در مكه نازل شده يا در مدينه؟ در ميان مفسران سخت گفتگو است.

پاسخ اين سؤالها بعد از تفسير آيه روشن خواهد شد.

نخست مى‌فرمايد:" پروردگارت مى‌داند كه تو و گروهى از كسانى كه با تو هستند نزديك دو سوم از شب يا نصف يا ثلث آن را به پا مى‌خيزند، چگونه خداوند از آن آگاه نيست در حالى كه اندازه‌گيرى شب و روز به وسيله او است" (إِنَّ رَبَّكَ يَعْلَمُ أَنَّكَ تَقُومُ أَدْنى‌ مِنْ ثُلُثَيِ اللَّيْلِ وَ نِصْفَهُ وَ ثُلُثَهُ وَ طائِفَةٌ مِنَ الَّذِينَ مَعَكَ وَ اللَّهُ يُقَدِّرُ اللَّيْلَ وَ النَّهارَ) [1] اشاره به همان دستورى است كه در آغاز سوره به پيامبر داده شده، تنها

[1] بايد توجه داشت كه" نصفه" و" ثلثه" عطف بر" ادنى" است نه بر" ثلثى الليل" بنا بر اين مفهوم جمله چنين مى‌شود حدود دو ثلث از شب، يا درست به اندازه نيم، يا يك ثلث شب، ضمنا بايد توجه داشت كه" ادنى" معمولا براى مكان نزديك گفته مى‌شود و در اينجا اشاره به زمان تقريبى است.