آرزو مى‌كند با گذشته‌اش به كلى قطع رابطه كند، آرزوى مرگ از خدا و نابودى و نجات از آن رسوايى بزرگ مى‌نمايد، همانگونه كه در" آيه 40 سوره نبا" نيز آمده است: وَ يَقُولُ الْكافِرُ يا لَيْتَنِي كُنْتُ تُراباً:" كافر در آن روز مى‌گويد: اى كاش خاك بودم و هرگز انسان نمى‌شدم".

در معنى جمله" يا لَيْتَها كانَتِ الْقاضِيَةَ" تفسيرهاى ديگرى نيز گفته شده است، از جمله اينكه: منظور از" قاضية" مرگ نخستين است، يعنى اى كاش آن زمان كه در دنيا مرديم ديگر زنده نمى‌شديم، اين در حالى است كه در دنيا چيزى ناخوشايندتر از مرگ در نظر او نبود، ولى در قيامت آرزو مى‌كند اى كاش آن مرگ ادامه مى‌يافت! بعضى نيز آن را ناظر به" نفخه صور" اول دانسته‌اند كه از آن تعبير به" قارعة" نيز شده است، يعنى اى كاش نفخه دومى در كار نبود.

ولى تفسيرى كه در آغاز گفتيم از همه مناسبتر است.

سپس مى‌افزايد: اين مجرم گنهكار زبان به اعتراف گشوده مى‌گويد:

" مال و ثروتم هرگز مرا بى‌نياز نكرد، و به درد امروز كه روز بيچارگى من است نخورد" (ما أَغْنى‌ عَنِّي مالِيَهْ‌).

خلاصه نه مال به كار آمد، و نه مقام، و امروز با دست تهى، و در نهايت ذلت و شرمسارى، در دادگاه عدل الهى حاضرم، همه اسباب نجات قطع شده، قدرتم بر باد رفته، و اميدم از همه جا بريده است.