داستان هند كه بعدا خواهد آمد، نيز شاهد اين معنى است، ولى به هر حال مفهوم آيه، وسيع و گسترده است.

3- ترك آلودگى به زنا، چرا كه تاريخ مى‌گويد: در عصر جاهليت انحراف از جاده عفت بسيار زياد بود.

4- عدم قتل اولاد كه به دو صورت انجام مى‌شد، گاه به صورت" سقط جنين" بود و گاه به صورت" وئاد" (زنده به گور كردن دختران و پسران)! 5- ترك بهتان و افترا- بعضى آن را چنين تفسير كرده‌اند كه فرزندان مشكوكى را از سر راه برمى‌داشتند، و مدعى مى‌شدند كه اين فرزند از همسرشان است (اين امر در غيبتهاى طولانى شوهر بيشتر امكان پذير بود).

بعضى نيز آن را اشاره به عمل شرم‌آورى دانسته‌اند كه باز از بقاياى عصر جاهلى بود كه يك زن خود را در اختيار چند مرد قرار مى‌داد، و هنگامى كه فرزندى از او متولد مى‌شد، به هر يك از آنها كه مايل بود، فرزند را به او نسبت مى‌داد.

ولى با توجه به اينكه مساله زنا قبلا ذكر شده و ادامه چنين امرى در اسلام امكان پذير نبود، اين تفسير بعيد به نظر مى‌رسد، و تفسير اول مناسبتر است هر چند گستردگى مفهوم آيه هر گونه افتراء و بهتان را شامل مى‌شود.

تعبير" بَيْنَ أَيْدِيهِنَّ وَ أَرْجُلِهِنَ‌" (پيش دست و پاهايشان) ممكن است اشاره به همان فرزندان سرراهى باشد كه به هنگام شير دادن در دامان آنها قرار مى‌گرفت و طبعا پيش پا و دست آنها بود.

6- نافرمانى نكردن در برابر دستورات سازنده پيامبر ص اين حكم نيز گسترده است، و تمام فرمانهاى پيامبر را شامل مى‌شود هر چند بعضى آن را اشاره به بعضى از اعمال زنان در جاهليت مانند نوحه‌گرى با صداى بلند بر مردگان و پاره كردن گريبان و خراشيدن صورت و مانند آن دانسته‌اند ولى منحصر به اينها نيست.