به هر حال صاحبان باغ به گمان اينكه درختهاى پربارشان آماده براى چيدن ميوه است" در آغاز صبح يكديگر را صدا زدند" (فَتَنادَوْا مُصْبِحِينَ‌) [1]

" اغدوا" از ماده" غدوة" به معنى اول روز است، و لذا به غذايى كه در آغاز روز خورده مى‌شود (صبحانه)" غداء" مى‌گويند (هر چند در تعبيرات عربى روزمره كنونى" غداء" به ناهار گفته مى‌شود).

و چنان آهسته سخن مى‌گفتند كه صداى آنها به گوش كسى نرسد، مبادا مسكينى خبردار شود، و براى خوشه‌چينى، يا گرفتن مختصرى ميوه براى سير كردن شكم خود، به سراغ آنها برود! چنين به نظر مى‌رسد كه به خاطر سابقه اعمال نيك پدر، جمعى از فقرا همه سال در انتظار چنين ايامى بودند كه ميوه‌چينى باغ شروع شود و بهره‌اى‌

[1]" تنادوا"" راغب" در" مفردات" مى‌گويد: اصل" نداء" از" ندى" (بر وزن عنا) به معنى رطوبت گرفته شده، زيرا معروف است كسانى كه دهانشان رطوبت كافى دارد به راحتى سخن مى‌گويند، و كلامى فصيح (و صدايى رسا) دارند.