و در ادامه همين سخن مى‌افزايد:" به آنها بگو كه او خداوند رحمان است، ما به او ايمان آورده‌ايم، و توكل كرده‌ايم، و به زودى مى‌دانيد چه كسى در گمراهى آشكار است" (قُلْ هُوَ الرَّحْمنُ آمَنَّا بِهِ وَ عَلَيْهِ تَوَكَّلْنا فَسَتَعْلَمُونَ مَنْ هُوَ فِي ضَلالٍ مُبِينٍ‌).

يعنى ما اگر به خدا ايمان آورده‌ايم، و او را ولى و وكيل و سرپرست خود برگزيده‌ايم، دليلش روشن است، او خداى رحمان است، رحمت عامش همه جا رسيده، و فيض انعامش دوست و دشمن را فرا گرفته، و نگاهى كوتاه به جهان هستى و صفحه زندگى شاهد اين مدعا است، اما معبودهاى شما چه كارى كرده‌اند؟! گرچه ضلال و گمراهى شما همين جا آشكار است، ولى در آخرت براى شما روشنتر خواهد شد، و يا در همين دنيا به هنگامى كه اسلام با امدادهاى الهى بر لشكر كفر پيروز مى‌گردد، پيروزى معجزه‌آسا، حقيقت روشنتر خواهد گشت.

اين آيه در حقيقت نوعى دلدارى به پيغمبر اسلام ص و مؤمنان است كه تصور نكنند در اين مبارزه گسترده حق و باطل تنها هستند، بلكه خداوند بخشنده مهربان يار و ياور آنها است.