حوادث ناگوارى كه گهگاه در زندگى انسانها رخ مى‌دهد) در مطالعات دقيقتر روشن مى‌شود كه آنها نيز اسرار و فلسفه‌هاى دقيق و مهمى دارد [1] اين آيات اشاره روشنى به برهان نظم دارد كه مى‌گويد: وجود نظم در هر دستگاه نشانه وجود علم و قدرتى در پشت آن دستگاه است، و گرنه حوادث اتفاقى حساب نشده، و تصادفهاى كور و كر، هرگز نمى‌تواند مبدأ نظام و حساب گردد، همانگونه كه در حديث معروف مفضل از امام صادق ع آمده است:

ان الاهمال لا ياتى بالصواب، و التضاد لا ياتى بالنظام:

" مهمل‌كارى هرگز نتيجه درست نمى‌دهد، و تضاد مبدأ نظام نمى‌گردد" [2]

يك نگاه به آسمان در يك شب تاريك و پرستاره، و توجه به آن عوالم رؤيايى دوردست، و تصور نظامهايى كه بر آنها حاكم است، و دقت در زيبايى و ظرافت و عظمت و سكوت اسرارآميز و پر ابهتى كه بر آنها سايه افكنده، انسان را در جهانى مملو از عرفان و نور حق وارد مى‌كند، و در عوالمى از عشق پروردگار سير مى‌دهد كه با هيچ زبانى قابل توصيف نيست.

اين آيه بار ديگر اين حقيقت را تاكيد مى‌كند كه تمام ستارگانى كه ما

[1] شرح اين مطلب را در مباحث" اثبات وجود خدا" در پاسخ به دلائل ماديين در زمينه" آفات و بلاها" ذكر كرده‌ايم، به كتاب" آفريدگار جهان" مراجعه كنيد.

[2]" بحار الانوار" جلد 3 صفحه 63.