و از آنجا كه بسيار مى‌شود نوزادان و كودكان مال المصالحه اختلافات دو همسر بعد از جدايى واقع مى‌شوند در پنجمين حكم يك دستور قاطع در اين زمينه صادر كرده، مى‌فرمايد:" در باره سرنوشت فرزندان با مشاوره يكديگر و به طور شايسته تصميم بگيريد" (وَ أْتَمِرُوا بَيْنَكُمْ بِمَعْرُوفٍ‌).

مبادا اختلافات دو همسر ضربه بر منافع كودكان وارد سازد از نظر جسمى و ظاهرى گرفتار خسران شوند، و يا از نظر عاطفى از محبت و شفقت لازم محروم بمانند، پدر و مادر موظفند خدا را در نظر گيرند، و منافع نوزاد بى‌دفاع را فداى اختلافات و اغراض خويش نكنند.

جمله" و اتمروا" از ماده" ايتمار" گاه به معنى" پذيرا شدن دستور" و گاه به معنى" مشاوره" مى‌آيد، و در اينجا معنى دوم مناسبتر است و تعبير" بمعروف" تعبير جامعى است كه هر گونه مشاوره‌اى را كه خير و صلاح در آن باشد شامل مى‌گردد.

و از آنجا كه گاهى توافق لازم ميان دو همسر بعد از طلاق براى حفظ مصالح فرزند و مساله شير دادن حاصل نمى‌شود در ششمين حكم مى‌فرمايد:" و اگر هر كدام بر ديگرى سخت گرفتيد و به توافق نرسيديد زن ديگرى مى‌تواند شير دادن آن بچه را بر عهده گيرد تا كشمكشها ادامه نيابد" (وَ إِنْ تَعاسَرْتُمْ فَسَتُرْضِعُ لَهُ أُخْرى‌).

اشاره به اينكه اگر اختلافها به طول انجاميد خود را معطل نكنيد، و كودك را به ديگرى بسپاريد، در درجه اول حق مادر بود كه اين فرزند را شير دهد، اكنون كه با سخت‌گيرى و كشمكش اين امر امكان پذير نيست نبايد منافع كودك را به دست فراموشى سپرد، بايد آن را بر عهده دايه‌اى گذارد.