من قرأ سورة الرحمن فقال عند كل"
فَبِأَيِّ آلاءِ رَبِّكُما تُكَذِّبانِ"
لا بشىء من آلائك رب اكذب، فان قرأها ليلا ثم مات مات شهيدا، و ان قرأها نهارا
فمات مات شهيدا:
هر كس سوره الرحمن را بخواند و هنگامى كه به آيه" فَبِأَيِّ آلاءِ رَبِّكُما تُكَذِّبانِ" مىرسد بگويد لا بشىء من الائك رب اكذب:"
خداوندا هيچيك از نعمتهاى تو را انكار نمىكنم" اگر اين تلاوت در شب باشد و
در همان شب بميرد شهيد خواهد بود، و اگر در روز باشد و در همان روز بميرد نيز شهيد
خواهد بود"! [2]