فضيلت تلاوت سوره الرحمن‌

از آنجا كه اين سوره حس شكرگزارى را در انسانها به عاليترين وجهى برمى‌انگيزد، و بيان نعمتهاى مادى و معنوى دنيا و آخرت شوق طاعت و بندگى را در دل او افزايش مى‌دهد فضيلتهاى فراوانى براى تلاوت آن در روايات آمده است، البته تلاوتى كه در اعماق روح انسان نفوذ كند و مبدأ حركت گردد نه مجرد لقلقه زبان.

از جمله در حديثى از رسول خدا مى‌خوانيم:

من قرأ سورة الرحمن رحم اللَّه ضعفه و ادى شكر ما انعم اللَّه عليه:

" هر كس سوره الرحمن را بخواند خداوند به ناتوانى او (در اداى شكر نعمتها) رحم مى‌كند، و حق شكر نعمتهايى را كه به او ارزانى داشته خودش ادا مى‌كند" [1] در حديث ديگرى در" ثواب الاعمال" از امام صادق ع مى‌خوانيم:

" تلاوت سوره الرحمن، و قيام به آن را هرگز رها نكنيد، چرا كه اين سوره در قلوب منافقان هرگز استقرار نمى‌يابد، و خداوند آن را در قيامت در صورت انسانى قرار مى‌دهد كه زيباترين چهره، و خشبوترين رائحه را دارد، سپس در جايى قرار مى‌گيرد كه از همگان به خداوند متعال نزديكتر است! خداوند از اين سوره مى‌پرسد: چه كسى در زندگى دنيا به محتواى تو قيام داشت و تلاوت تو را ادامه مى‌داد؟

در پاسخ مى‌گويد: خداوندا! فلان و فلان در اينحال صورتهاى آنها سپيد مى‌شود، خدا به آنها مى‌فرمايد: اكنون هر كه را مى‌خواهيد شفاعت كنيد، آنها تا آنجا كه آرزو دارند شفاعت مى‌كنند، و براى هيچكس شفاعت نمى‌كنند مگر اينكه به آنها گفته مى‌شود وارد بهشت شويد و هر كجا مى‌خواهيد ساكن‌

[1]" نور الثقلين" جلد 5 صفحه 187.