و انذارهاى آنها پرده برداشته، مى‌گويد:" آنها تمام آيات ما را تكذيب كردند" (كَذَّبُوا بِآياتِنا كُلِّها).

آرى اين مغروران خودخواه، و اين جباران خودكامه و بيدادگر، همه آيات الهى را بدون استثنا انكار كردند، همه را دروغ يا سحر يا حوادث اتفاقى شمردند!" آيات" مفهوم وسيعى دارد كه هم دلائل عقلى را شامل مى‌شود، هم معجزات، و هم دلائل نقلى را، اما به قرينه آيه 101 سوره اسراء وَ لَقَدْ آتَيْنا مُوسى‌ تِسْعَ آياتٍ بَيِّناتٍ‌" ما به موسى نه معجزه روشن داديم" معلوم مى‌شود كه در اينجا اشاره به همان معجزات نه‌گانه است‌ [1] انسان اگر حقيقت‌جو باشد ديدن يكى از اين معجزات با اخطار قبلى و سپس بر طرف شدن بلا به وسيله دعاى پيامبر خدا براى او كافى است، ولى هنگامى كه انسان به اصطلاح بر سر دنده لج قرار مى‌گيرد اگر تمام آسمان و زمين آيت خدا شود مؤثر نيست تنها عذاب الهى بايد فرا رسد و مغزهايى را كه پر از باد غرور است در هم بكوبد.

چنان كه در ذيل همين آيه مورد بحث مى‌خوانيم:" ما آنها را گرفتيم و مجازات كرديم، گرفتن كسى كه هرگز مغلوب نمى‌شود و مقتدر و تواناست"

[1]" معجزات نه گانه موسى" با توجه به آيات مختلف قرآن عبارت است از:

1- تبديل شدن عصا به مار عظيم (طه- 20) 2-" يد بيضاء" و درخشيدن دست موسى همچون يك منبع نور (طه- 22) 3- طوفانهاى كوبنده (اعراف- 133) 4 و 5 و 6 و 7" ملخ" كه بر زراعتها مسلط شد، و" قمل" (يك نوع آفت نباتى) و" ضفادع" (قورباغه‌هايى كه از رود نيل برخاستند و در مدت كوتاهى سطح زندگى آنها را پوشاندند) و" دم" رود نيل رنگ خون گرفت (اعراف- 133" 8 و 9" خشكسالى" و كمبود انواع ميوه‌ها (اعراف- 130) كه شرح هر كدام در ذيل آيات مربوط داده شده است.