كرديم) جز خاندان لوط را كه سحرگاهان آنها را نجات داديم.

35- اين نعمتى بود از ناحيه ما، اينگونه كسى را كه شكرگزار است پاداش مى‌دهيم.

36- او آنها را در مورد مجازات ما انذار كرد، ولى آنها اصرار بر مجادله و القاء شك داشتند.

37- آنها از لوط خواستند ميهمانانش را در اختيار آنان بگذارد!، ولى ما چشمانشان را نابينا و محو كرديم (و گفتيم) بچشيد عذاب و انذارهاى مرا.

38- سرانجام صبحگاهان در اول روز عذابى مستمر و ثابت به سراغشان آمد.

39- (و گفتيم) اكنون بچشيد عذاب و انذارهاى مرا.

40- ما قرآن را براى يادآورى آسان كرديم آيا كسى هست كه متذكر شود؟

تفسير: قوم لوط به سرنوشت شومترى مبتلا شدند

در اين آيات اشارات كوتاه و تكان دهنده‌اى به داستان قوم لوط و عذاب وحشتناك اين جمعيت ننگين و گمراه ديده مى‌شود، و اين چهارمين قسمت از سرگذشت اقوام پيشين در اين سوره است.

نخست مى‌گويد:" قوم لوط انذارهاى پى در پى پيامبرشان را تكذيب كردند" (كَذَّبَتْ قَوْمُ لُوطٍ بِالنُّذُرِ).

" نذر" چنان كه قبلا نيز اشاره كرديم جمع" انذار" به معنى تهديد و بيم دادن است، و ذكر آن به صيغه جمع ممكن است اشاره به انذارهاى پى در پى اين پيامبر بزرگ باشد كه اين قوم لجوج همه آنها را تكذيب كردند، و يا اشاره به انذار حضرت لوط ع و پيامبران پيش از او است، زيرا دعوتهاى انبياء همگى يك حقيقت را تعقيب مى‌كند.