اين نيز واضح است كه مقام شفاعت در قيامت از آن هر كس نيست، بلكه مقام مقربان درگاه خدا است، اما در حديثى از پيامبر ص مى‌خوانيم:

يشفع يوم القيامة ثلاثة الانبياء ثم العلماء ثم الشهداء:

" سه گروه در قيامت شفاعت مى‌كنند، پيامبران، علما و شهيدان"! [1] در حقيقت موفقيت در طريق تكامل و جلب خشنودى خدا و قرب او مرهون دو عامل است: ايمان و علم يا آگاهى و تقوى كه هيچكدام بدون ديگرى براى هدايت و پيروزى كافى نيست.

2- آداب مجلس‌

در قرآن مجيد كرارا در كنار مسائل مهم اشاراتى به آداب اسلامى مجالس شده است از جمله آداب تحيت، و ورود در مجلس، آداب دعوت به طعام، آداب سخن گفتن با پيامبر ص و آداب جا دادن به تازه واردان مخصوصا افراد با فضيلت و پيشگام در ايمان و علم است‌ [2] و اين به خوبى نشان مى‌دهد كه قرآن براى هر موضوعى در جاى خود اهميت و ارزش قائل است، و هرگز اجازه نمى‌دهد آداب انسانى معاشرت به خاطر بى اعتنايى افراد زير پا گذارده شود.

در كتب احاديث صدها روايت درباره آداب معاشرت با ديگران از پيامبر ص و ائمه معصومين ع نقل شده است، و مرحوم" شيخ حر عاملى" آنها را در كتاب" وسائل" جلد هشتم در 166 باب گردآورى كرده است، ريزه‌كاريهايى‌

[1]" روح المعانى" جلد 28 صفحه 26-" قرطبى" جلد 9 صفحه 6470.

[2] اين دستورات به ترتيب در آيات زير آمده است: آداب تحيت گفتن و سلام در 86 نساء- آداب دعوت به طعام در 53 احزاب، آداب سخن گفتن با پيامبر (ص) در 2 حجرات، و آداب جا دادن در آيات مورد بحث.