اصول زندگى انسان چهار چيز است كشاورزى بافندگى (صنعت)، مسكن و حكومت، و اين به خاطر آن است كه انسان نياز به غذا و لباس و مسكن دارد، و از آنجا كه يك موجود اجتماعى است به تنهايى نمى‌تواند مشكلات زندگى را حل كند، يا به تعبير ديگر مصالح اجتماع به وسيله اجتماع تامين مى‌شود.

و از آنجا كه هر اجتماعى خواه ناخواه خالى از برخورد و تزاحم منافع نيست بنا بر اين نياز به حكومتى دارد كه عدالت را در ميان آنها اجرا كند، و عجب اينكه اين چهار اصل همه نيازمند به حديد و آهن است، و اگر اين وسيله نبود زندگى بر انسان بسيار مشكل مى‌شد، و از آنجا كه نياز به آن زياد است خداوند آن را فراوان و سهل الوصول آفريده است (درست است كه فلزات ديگر در زندگى انسان هر كدام نقشى دارند ولى نقش اصلى از آن آهن است) و از اينجا مفهوم" فِيهِ بَأْسٌ شَدِيدٌ وَ مَنافِعُ لِلنَّاسِ‌" روشن مى‌شود [1]

[1] اقتباس از تفسير كبير فخر رازى جلد 29 صفحه 242.