انتقام مرا از آنها بگير.

11- در اين هنگام درهاى آسمان را گشوديم و آبى فراوان و پى در پى فرو باريد.

12- و زمين را شكافتيم و چشمه‌هاى زيادى بيرون فرستاديم، و اين دو آب به اندازه‌اى كه مقدر بود با هم درآميختند.

13- و او را بر مركبى كه از الواح و ميخهايى ساخته شده بود سوار كرديم.

14- مركبى كه تحت نظارت ما حركت مى‌كرد اين كيفرى بود براى كسانى كه به او كافر شدند.

15- ما اين ماجرا به عنوان نشانه‌اى در ميان امتها باقى گذارديم، آيا كسى هست كه پند گيرد.

16- (اكنون بنگريد) عذاب و انذارهاى من چگونه بود؟! 17- ما قرآن را براى تذكر آسان ساختيم آيا كسى هست كه متذكر شود.

تفسير: ماجراى قوم نوح درس عبرتى بود

سنت قرآن بر اين است كه در بسيارى از موارد بعد از انذار كفار و مجرمان شرحى از سرگذشت اقوام پيشين و عاقبت دردآلود آنها را بيان مى‌كند، تا به اينها بفهماند كه اگر به راه نادرست خويش ادامه دهند سرنوشتى بهتر از آنان ندارند.

در اين سوره نيز به دنبال بحثى كه در آيات گذشته آمد اشارات كوتاه و در عين حال پر معنى به سرگذشت پنج قوم سركش از اقوام پيشين مى‌كند كه نخستين آنها قوم نوح ع است، مى‌فرمايد:

" پيش از آنها قوم نوح پيامبر خود را تكذيب كردند" (كَذَّبَتْ قَبْلَهُمْ قَوْمُ نُوحٍ‌).

" آرى آنها بنده ما نوح را تكذيب كردند و گفتند: او مرد ديوانه‌اى است! و سپس با انواع آزارها و شكنجه‌ها او را از ادامه رسالتش منع كردند"