[سوره الواقعة (56): آيات 75 تا 82]

فَلا أُقْسِمُ بِمَواقِعِ النُّجُومِ (75) وَ إِنَّهُ لَقَسَمٌ لَوْ تَعْلَمُونَ عَظِيمٌ (76) إِنَّهُ لَقُرْآنٌ كَرِيمٌ (77) فِي كِتابٍ مَكْنُونٍ (78) لا يَمَسُّهُ إِلاَّ الْمُطَهَّرُونَ (79)

تَنْزِيلٌ مِنْ رَبِّ الْعالَمِينَ (80) أَ فَبِهذَا الْحَدِيثِ أَنْتُمْ مُدْهِنُونَ (81) وَ تَجْعَلُونَ رِزْقَكُمْ أَنَّكُمْ تُكَذِّبُونَ (82)

ترجمه:

75- سوگند به جايگاه ستارگان، و محل طلوع و غروب آنها.

76- و اين سوگندى است بسيار بزرگ اگر بدانيد! 77- كه آن قرآن كريمى است 78- كه در كتاب محفوظ جاى دارد.

79- و جز پاكان نمى‌توانند آن را مس كنند.

80- اين چيزى است كه از سوى پروردگار عالميان نازل شده.

81- آيا اين سخن را (اين قرآن را با اوصافى كه گفته شد) سست و كوچك مى‌شمريد؟

82- و به جاى شكر روزيهايى كه به شما داده شده آن را تكذيب مى‌كنيد؟