نيز مسلما صادق است، ولى شك نيست، كه وقتى خدمتكارانى آن چنان غذاهايى اين چنين را براى آنها بياورند لطف و صفاى ديگرى دارد، و به تعبير ديگر اين يك نوع احترام و اكرام بيشتر نسبت به بهشتيان و رونق و صفاى افزونتر براى مجالس انس آنها است، حتى در مجالس معمول دنيا نيز بسيار مى‌شود كه با وجود قرار داشتن ميوه و غذا در دسترس ميهمانان، ميزبان شخصا به آنها تعارف مى‌كند، و اين نوعى احترام و محبت محسوب مى‌شود.

و البته در ميان انواع گوشتها، گوشت پرندگان برترى دارد لذا روى آن تكيه شده است.

اين نكته نيز قابل ذكر است كه در مورد ميوه تعبير به" يتخيرون" (انتخاب مى‌كنند) و در مورد گوشت تعبير به" يشتهون" (اشتها دارند) شده است بعضى از مفسران خواسته‌اند در ميان اين دو تعبير، تفاوتى قائل شوند، ولى بيشتر به نظر مى‌رسد كه هر دو ناظر به يك معنى است با دو عبارت متفاوت، منظور اين است بهشتيان هر نوع غذايى را بپسندند از سوى خدمتكاران بهشتى در اختيارشان گذاشته مى‌شود.

" و همسرانى از حور العين دارند" (وَ حُورٌ عِينٌ‌) [1]

[1] گرچه بعضى تصور كرده‌اند" حور عين" عطف به" غلمان مخلدون" است و بنا بر اين آنها نيز گرداگرد بهشتيان در گردشند، ولى با توجه به عدم تناسب اين معنى مخصوصا با جلسات دستجمعى بهشتيان ظاهر اين است مبتدا براى خبر محذوفى مى‌باشد و در تقدير چنين است و لهم حور عين:" براى آنها حور العين است".