نام کتاب : تفسير نمونه ط-دار الكتب الاسلاميه نویسنده : مكارم شيرازى، ناصر جلد : 23 صفحه : 211
صاحبان نعمت در مجالس انس و سرور بر آن مىنشينند [1]" موضون" از ماده" وضن"
(بر وزن وزن!) در اصل به معنى بافتن زره است، سپس به هر منسوجى كه تار و پود آن
محكم است اطلاق شده، و در اينجا منظور تختهايى است كه كاملا در كنار هم قرار گرفته
و به هم پيوسته است، يا خود اين تختها داراى بافت مخصوصى است از لؤلؤ و ياقوت و
مانند آن، چنان كه جمعى از مفسران گفتهاند.
و در هر حال ساختمان اين تختها، و طرز قرار گرفتن آنها، و مجلس انسى كه بر
آنها تشكيل مىشود و سرور و شادمانى در آن موج مىزند، با هيچ بيانى قابل توصيف
نيست.
در قرآن مجيد كرارا از تختهاى بهشتى و مجالس دستجمعى بهشتيان توصيفهاى جالبى
شده كه نشان مىدهد يكى از مهمترين لذات آنها همين جلسات انس و انجمنهاى دوستانه
است، اما موضوع سخن آنها و نقل محفلشان چيست؟ كسى به درستى نمىداند، آيا از اسرار
آفرينش سخن مىگويند و شگفتيهاى خلقت خداوند؟ يا از اصول معرفت و اسماء و صفات
حسناى او؟ و يا حوادثى كه در اين جهان رخ داده؟ يا از مصائب جانكاهى كه از آن راحت
و آسوده شدند؟ و يا امور ديگرى كه ما در شرائط زندگى اين دنيا قادر بر درك آن
نيستيم؟ كسى نمىداند.
***
سپس از دومين موهبت آنها سخن گفته، مىفرمايد:" نوجوانانى كه همواره
در شكوه و طراوت جوانى به سر مىبرند گرداگرد آنها مىگردند و در خدمت آنها
هستند" (يَطُوفُ عَلَيْهِمْ وِلْدانٌ مُخَلَّدُونَ).
تعبير به" يطوف" از ماده" طواف" اشاره به خدمت مداوم آنها
است،