نام کتاب : تفسير نمونه ط-دار الكتب الاسلاميه نویسنده : مكارم شيرازى، ناصر جلد : 23 صفحه : 169
تفسير: همسران زيباى بهشتى
در آيات گذشته پنج قسمت از مواهب و ويژگيهاى اين دو باغ بهشتى عنوان شده بود،
در اينجا به سراغ ششمين نعمت مىرويم، و آن همسران پاك بهشتى است،
مىفرمايد:" در اين قصرهاى بهشتى زنانى هستند كه جز به همسران خود چشم
ندوخته، و جز به آنها عشق نمىورزند" (فِيهِنَّ قاصِراتُ الطَّرْفِ) [1]" و
هيچ انس و جن قبلا با آنها تماس نگرفته است" (لَمْ يَطْمِثْهُنَّ إِنْسٌ قَبْلَهُمْ وَ لا جَانٌ) [2] بنا بر اين آنها دوشيزهاند، و دست نخورده، و پاك از هر نظر.
از" ابو ذر" نقل شده است كه" همسر بهشتى به شوهرش مىگويد:
سوگند به عزت پروردگارم كه در بهشت چيزى را بهتر از تو نمىيابم، سپاس مخصوص
خداوندى است كه مرا همسر تو، و تو را همسر من قرار داد" [3]" طرف" (بر وزن حرف) به معنى پلك
چشمها است، و از آنجا كه به هنگام نگاه كردن پلكها به حركت در مىآيد كنايه از
نگاه كردن است، بنا بر اين تعبير به" قاصرات الطرف" اشاره به زنانى است
كه نگاهى كوتاه دارند، يعنى فقط به همسرانشان عشق مىورزند، و اين يكى از بزرگترين
امتيازات همسر است كه جز به همسرش نينديشد و به غير او علاقه نداشته باشد.
***
[1] ضمير جمع در" فيهن"
ممكن است به" قصور بهشتى" باز گردد، و يا به" باغهاى مختلف آن دو
بهشت" و يا به" نعمتها و مواهب آن".
[2]" لَمْ يَطْمِثْهُنَ"
از ماده" طمث" در اصل به معنى خون عادت ماهيانه است به معنى زوال بكارت
آمده، و در اينجا اشاره به اين است كه زنان بكر بهشتى هرگز همسرانى نداشتهاند.