دليل خاصى براى هيچيك از اين تفاسير در دست نيست.

" در آنها از هر ميوه‌اى دو نوع وجود دارد" (فِيهِما مِنْ كُلِّ فاكِهَةٍ زَوْجانِ‌).

نوعى كه در دنيا نمونه آن را ديده‌ايد، و نوعى كه هرگز شبيه و نظير آن را در اين جهان نديده‌ايد.

بعضى از مفسران نيز آن را به دو نوع تابستانى و زمستانى و يا خشك و تر و يا كوچك و بزرگ تفسير كرده‌اند، ولى هيچيك از اينها دليل روشنى ندارد اين اندازه مسلم است كه ميوه‌هاى بهشتى كاملا متنوع و گوناگون مى‌باشد، و هر كدام از ديگرى بهتر و جالبتر است.

" فرش" (بر وزن شتر) جمع" فراش" به معنى فرشهايى است كه‌

[1]" متكئين" حال است براى بهشتيان كه در آيات قبل به عنوان" وَ لِمَنْ خافَ مَقامَ رَبِّهِ جَنَّتانِ‌" ذكر شده است.