دوزخ و آب سوزان در رفت و آمدند" (يَطُوفُونَ بَيْنَها وَ بَيْنَ حَمِيمٍ آنٍ‌).

" آن" و" آنى" در اينجا به معنى آبى است كه در نهايت حرارت و سوزندگى باشد، و در اصل از ماده" انا" (بر وزن رضا) به معنى وقت گرفته شده، زيرا آب سوزان به وقت و مرحله نهايى خود رسيده است.

به اين ترتيب آنها از يك سو در ميان شعله‌هاى سوزان جهنم مى‌سوزند و تشنه مى‌شوند و تمناى آب مى‌كنند، و از سوى ديگر آب جوشان به آنها مى‌دهند (يا بر آنها مى‌ريزند) و اين مجازاتى است دردناك.

از بعضى از آيات قرآن استفاده مى‌شود كه چشمه سوزان حميم در كنار جهنم است كه نخست دوزخيان را در آن مى‌برند و سپس در آتش دوزخ مى‌افكنند:

" يُسْحَبُونَ فِي الْحَمِيمِ ثُمَّ فِي النَّارِ يُسْجَرُونَ‌" (مؤمن 71 و 72).

تعبير به" يَطُوفُونَ بَيْنَها وَ بَيْنَ حَمِيمٍ آنٍ‌" در آيه مورد بحث نيز متناسب با همين معنى است.