36- پس كدامين نعمتهاى پروردگارتان را انكار مى‌كنيد؟!

تفسير: اگر مى‌توانيد از مرزهاى آسمانها بگذريد!

نعمتهايى كه تا كنون در آيات اين سوره مطرح شده مربوط به اين جهان بوده است، ولى در آيات مورد بحث از محاسبه قيامت و بعضى ديگر از خصوصيات معاد سخن مى‌گويد كه در عين تهديد بودن براى مجرمان وسيله تربيت و آگاهى و بيدارى و هم وسيله تشويق و دلگرمى مؤمنان است، و به همين جهت نعمت محسوب مى‌شود، لذا بعد از ذكر هر كدام همان سؤال را كه در باره نعمتها است تكرار مى‌كند.

نخست مى‌فرمايد:" به زودى به حساب شما مى‌پردازيم اى انس و جن"! (سَنَفْرُغُ لَكُمْ أَيُّهَ الثَّقَلانِ‌) [1] [2] آرى در آن روز خداوند عالم قادر دقيقا همه اعمال و گفتار و نيات انس و جن را مورد بررسى و حساب دقيق قرار داده، و كيفر و پاداش مناسب را براى آنها تعيين مى‌كند.

با اينكه خداوند هر گاه به چيزى بپردازد از چيز ديگرى غافل نمى‌شود و در آن واحد احاطه علمى به همه كائنات دارد و هرگز چيزى او را از چيز ديگر

[1] بايد توجه داشت در رسم الخط قديمى قرآن مجيد در چند مورد" ايها" به صورت" ايه" نوشته شده است كه آيه مورد بحث و دو آيه ديگر (نور- 31 و زخرف- 49) مى‌باشد، در حالى كه در موارد ديگر رسم الخط" ايها" با الف كشيده آخر ثبت شده است، و به نظر مى‌رسد كه اين بر اساس ضابطه‌اى در رسم الخط قديم بوده است.

[2] با اينكه" الثقلان" تثنيه است، ضمير در" لكم" به صورت" جمع" آمده، به خاطر اينكه اشاره به دو گروه است.